''annem''

sen, 'bu satırları yazdığımdan habersiz',elinde 5 li şişlerle yarım kalan patiğini örmektesin büyük ihtimalle.sevgili kızın asi ise,yığılmış yaylı koltuğuna işlerini yapmak yerine(çoğunu yaptım çay molasında yazıyorum bu satırları)sevgili annesini bembeyaz sayfasına tamda yaraştığı şekilde yazmaya çabalıyor.annemdir diye söylemiyorum titiz ve sinirli olmasının yanında bir o kadarda yufka yürekli ve merhametlidir.öyle merhametlidir ki kapımıza gelen dilencilerin, ellerini boş çevirmemekle beraber 'ne zaman ihtiyacın olursa gel' diye sıkı sıkı tembihler verip uğurlar.bir keresinde hiç unutmuyorum, (henüz ergen havai çağlarım),kurban bayramıydı kapımız çalındı baktım dilenci bir kadın elinde de bir poşet kızım''Allah rızası için et verirmisin'' bende hayır annem evde değil diyerek kapıyı kadının yüzüne kapatmıştım(aklıma geldikçe üzülürüm)annem evdeydi ve namaz kılıyordu, neden böyle davrandım bilmiyorum.annem namazın ortasında selam verip gelenin kim olduğunu sordu,dilenciydi kovdum dedim.bu cevap karşısında bir dayak yemediğim kaldı annemden,namazını yarım bırakıp dilencinin arkasından gitti.kadını zorla kapıya getirdi,biraz erzak ve kurban etinden verip uğurladı.sonradan öğrendim ki bu yaşlı kadın kimsesizmiş.fazlasıyla merhametlidir benim güzel anam. ''Annem'' her insan gibi farklı ruh hallerine bürünür, çok çabuk sinirlenir parlar ama iki dakika sonra pişman olur.küçükken çok dayağını yedim ellerin dert görmesin:))dayak sebeplerime gelince,ya kazara civcivlerden birini ezmişimdir, ya komşunun horozuna kışşşt demişimdir,azmışımdır, şımarmışımdır yada herneyse işte çocukluk dayakları bunlar.herşey bir yana annem fazlasıyla düşkündür çocuklarına.hasta olayım o da hastalanır,ben üzülmekten en çok ''annem üzülür diye'' korkarım, benden fazla üzüleceğini bilirim. çünkü o benim annem onu en iyi ben bilirim.allah gecinden versin, ne anne ne baba acısını zamansız yaşatmasın.anam sen çeyizimi düzmekle meşgul,çocuklarının mürüveti, torun torba sevdasıyla yanıp tutuşan cefakar kadın seni çok seviyorum.